Wstęp

W niniejszej sekcji pomocy zostały omówione poniższe zagadnienia dotyczące dostosowywania środowiska pracy oraz interfejsu programu do indywidualnych potrzeb i preferencji użytkownika:

• Dostosowanie interfejsu użytkownika: Dodawanie oraz modyfikowanie elementów interfejsu programu, takich jak menu, paski narzędziowe, skróty klawiaturowe, oraz funkcje przypisane do przycisków myszy. Program umożliwia zapisywanie oraz ładowanie plików zawierających indywidualne ustawienia interfejsu.
• Ustawianie opcji użytkownika oraz opcji systemu: Ustawia preferencje użytkownika dla różnych trybów pracy, oraz domyślne wartości zmiennych systemowych używanych przez funkcje rysunkowe i edycyjne.
• Korzystanie z plików skryptu: Automatyczne wykonywanie sekwencji poleceń zapisywanych w plikach skryptów.
• Dostosowanie stylów linii: Definiowanie oraz wykorzystywanie własnych stylów linii.
• Dostosowanie wzorów kreskowania: Definiowanie oraz wykorzystywanie własnych wzorów kreskowania.

Dostosowanie interfejsu użytkownika

Polecenie Dostosuj (Customize) umożliwia dopasowanie interfejsu programu do indywidualnych potrzeb użytkownika. Zakres modyfikowanych elementów interfejsu obejmuje: menu programu, paski narzędzi, zakładki i panele wstążek, paski narzędzi szybkiego dostępu, oraz przestrzenie robocze.

Polecenie Dostosuj (Customize) umożliwia dostosowanie menu programu, oraz pasków narzędzi, do indywidualnych potrzeb użytkownika.

Polecenie Dostosuj (Customize) umożliwia dostosowanie menu programu, oraz pasków narzędzi, do indywidualnych potrzeb użytkownika.

W niniejszej sekcji pomocy zostały omówione poniższe zagadnienia:

• Zarządzanie plikami dostosowania
• Zarządzanie poleceniami
• Zarządzanie elementami interfejsu
• Konfigurowanie funkcji myszy
• Zarządzanie skrótami klawiaturowymi
• Zarządzanie profilami interfejsu użytkownika

Zarządzanie plikami dostosowania

Funkcja umożliwia zarządzanie plikami dostosowania interfejsu, wykorzystywanymi podczas pracy z programem. Pliki dostosowania przechowują informacje na temat wszystkich elementów składowych tworzących interfejs użytkownika.

W celu uruchomienia funkcji do zarządzania plikami dostosowania należy:

1. Wykonać jedną z poniższych czynności:
   • Korzystając z menu, wybrać Narzędzia > Dostosuj interfejs.
   • Korzystając ze wstążki, wybrać Zarządzanie > Dostosowanie > Interfejs.
   • Wpisać w linii poleceń DostosujInterfejs (Customize)
2. W oknie dialogowym Dostosuj, w polu Źródło, wykonać jedną z poniższych czynności:
   • Wybrać opcję Wszystkie pliki dostosowania, aby na bazie dostępnych plików utworzyć nowe pliki dostosowania, albo przeprowadzić modyfikację istniejących elementów interfejsu.
   • Wybrać z rozwijalnej listy nazwę konkretnego pliku dostosowania (format .xml), którego elementy mają zostać zmodyfikowane.
3. Nacisnąć przycisk Załaduj plik dostosowania , aby wczytać plik dostosowania znajdujący się poza domyślnym folderem, przeznaczonym do przechowywania plików dostosowania.
4. Nacisnąć przycisk Utwórz plik dostosowania , aby utworzyć nowy plik dostosowania. W oknie dialogowym Utwórz plik dostosowania wykonać następujące czynności:
   1. W polu Nazwa, wpisać nazwę nowego pliku dostosowania.
   2. W polu Ścieżka, zweryfikować proponowaną lokalizację nowego pliku dostosowania, albo skorzystać z możliwości przeglądania folderów w celu określenia innej lokalizacji.

Zarządzanie poleceniami

Zakładka Polecenia, w oknie dialogowym Dostosuj, służy do zarządzania poleceniami oraz sekwencjami poleceń, które można przypisywać do konfigurowanych elementów interfejsu użytkownika.

W celu przypisania nowego polecenia do wybranego elementu interfejsu użytkownika należy:

1. W oknie dialogowym Dostosuj, wybrać zakładkę Polecenia .
2. Nacisnąć przycisk Dodaj polecenie .

   Na liście poleceń pojawia się nowy pusty wpis o nazwie 'Polecenie’, stanowiący bazę wyjściową do dalszej konfiguracji nowej funkcji.

   Szczegółowe informacje dotyczące edycji i konfiguracji przypisywanych poleceń, znajdują się w kolejnych akapitach niniejszej sekcji pomocy.

3. W celu usunięcia wybranego polecenia z listy przypisanych poleceń, należy nacisnąć przycisk Usuń polecenie .
4. Nacisnąć przycisk Pokaż przeglądarkę ikon , aby wyświetlić okno Przeglądarki ikon.

   W polu Filtr, należy określić rodzaj ikon wyświetlanych w Przeglądarce ikon: Wszystkie ikony, Małe ikony, lub Duże ikony, albo wybrać zakres funkcji, z którymi są związane.

   W polu Filtr, należy określić rodzaj ikon wyświetlanych w Przeglądarce ikon: Wszystkie ikony, Jasne ikony, Ciemne ikony, albo wybrać określoną grupę ikon (np ikony poleceń, ikony wymiarowania, ikony powiększania widoku).

   W polu Filtr, należy określić rodzaj ikon wyświetlanych w Przeglądarce ikon: Wszystkie ikony, Małe ikony, lub Duże ikony, albo wybrać zakres funkcji, z którymi są związane.

   W polu Filtr, należy określić rodzaj ikon wyświetlanych w Przeglądarce ikon: Wszystkie ikony, albo wybrać określoną grupę ikon (np ikony poleceń, ikony wymiarowania, ikony powiększania widoku).

5. Nacisnąć OK.

W celu edycji istniejących wpisów na liście przypisanych poleceń należy:

1. W oknie dialogowym Dostosuj, wskazać na liście wiersz polecenia przeznaczonego do modyfikacji.
2. Kliknąć dwukrotnie w polu Nazwa, a następnie wpisać nową nazwę dla wybranego polecenia.
3. W polu Ciąg poleceń, wpisać nazwę polecenia, sekwencję poleceń, albo opcję polecenia.

   Umieszczenie znaków ^C^C na początku wyrażenia powoduje, że przed wywołaniem definiowanego polecenia, lub sekwencji poleceń, zostanie anulowane polecenie uruchomione wcześniej.

4. Nacisnąć przycisk Pokaż przeglądarkę ikon , aby wyświetlić okno Przeglądarki ikon.

5. Przeciągnąć małą oraz dużą ikonę funkcji z Przeglądarki ikon, do odpowiadających im pól Małe oraz Duże, znajdujących się na liście przypisanych poleceń. Zdefiniowane w ten sposób ikony zostaną umieszczone w menu programu, oraz w paskach narzędzi.

   Przeciągnąć jasną oraz ciemną ikonę funkcji z Przeglądarki ikon do odpowiadających im pól Jasny oraz Ciemny, znajdujących się na liście przypisanych poleceń. Zdefiniowane w ten sposób ikony zostaną umieszczone w menu programu, oraz w paskach narzędzi.

   Przeciągnąć ikonę funkcji z Przeglądarki ikon do właściwego pola Ikona odpowiadającego nowemu poleceniu. Zdefiniowane w ten sposób ikony zostaną umieszczone w menu programu, oraz w paskach narzędzi.

   Nazwy plików ikon, wraz ze ścieżkami zapisu na dysku, zostają wyświetlone odpowiednio w polu Położenie małych ikon oraz Położenie dużych ikon.

   Nazwy plików ikon, wraz ze ścieżkami zapisu na dysku, zostają wyświetlone odpowiednio w polu Położenie jasnych ikon oraz Położenie ciemnych ikon.

   Nazwy plików ikon, wraz ze ścieżkami zapisu na dysku, zostają wyświetlone odpowiednio w polu Położenie małych ikon oraz Położenie dużych ikon.

   Nazwa pliku ikony, wraz ze ścieżką zapisu na dysku, zostaje wyświetlona w polu Położenie ikony.

6. W polu Opis, wpisać tekst komentarza wyświetlanego w linii stanu, po najechaniu wskaźnikiem na polecenie umieszczone w pasku narzędzi, albo w menu programu.

Zarządzanie elementami interfejsu

Zarządzanie elementami interfejsu Menu programu oraz paski narzędzi

Zarządzanie elementami interfejsu Menu programu oraz paski narzędzi

Zakładka Interfejs, w oknie dialogowym Dostosuj, służy do tworzenia oraz modyfikowania pasków szybkiego dostępu, zakładek i paneli wstążki, menu programu, oraz pasków narzędzi.

Zakładka Interfejs, w oknie dialogowym Dostosuj, służy do tworzenia oraz modyfikowania menu programu oraz pasków narzędzi.

Zakładka Interfejs, w oknie dialogowym Dostosuj, służy do tworzenia oraz modyfikowania menu programu oraz pasków narzędzi.

Korzystając z dostępnej funkcjonalności, można reorganizować istniejące elementy, dodawać nowe, a także modyfikować przypisane polecenia oraz sekwencje poleceń.

W celu usunięcia istniejącego elementu interfejsu, należy wskazać ten element, a następnie nacisnąć przycisk Usuń .

W celu modyfikacji menu oraz pasków narzędzi należy:

1. W oknie dialogowym Dostosuj, wybrać zakładkę Interfejs .
2. Rozwinąć grupę Menu.
3. W polu filtra Menu, określić czy na liście mają być wyświetlone Wszystkie menu dostępne w pliku dostosowania, czy tylko jedno wybrane menu (np. Plik, Edycja, lub Widok).
4. Rozwinąć menu przeznaczone do edycji.

   W tabeli zostaje wyświetlona lista menu i podmenu, wraz z przypisanymi poleceniami oraz ikonami.

5. Rozwinąć grupę Paski narzędzi.
6. W polu filtra Pasek narzędzi, określić czy na liście mają być wyświetlone Wszystkie paski narzędzi dostępne w pliku dostosowania, czy tylko jeden wybrany pasek narzędzi (np. Standardowy, Warstwy, lub Właściwości).
7. Rozwinąć pasek narzędzi przeznaczony do edycji.

   W tabeli zostaje wyświetlona lista poleceń wraz z ikonami, przypisana do wybranego paska narzędzi.

8. W celu usunięcia wybranego polecenia z tabeli menu lub tabeli pasków narzędzi, należy nacisnąć przycisk Usuń .
9. Nacisnąć przycisk Pokaż przeglądarkę poleceń , aby wyświetlić okno Przeglądarki poleceń.
10. W celu umieszczenia w panelu wybranego polecenia, albo dodania opcji do menu paska narzędziowego wstążki, należy wskazać w oknie Przeglądarki poleceń wiersz wybranego polecenia, a następnie przeciągnąć do edytowanego menu wstążki lub paska narzędzi.
11. Wpisanie fragmentu nazwy polecenia w polu Znajdź, pozwala na ograniczenie liczby poleceń wyświetlanych w Przeglądarce poleceń.

Uwaga: Zakładka Polecenia, w oknie dialogowym Dostosuj, pozwala na dodawanie oraz edycję przypisanych poleceń. Nie ma możliwości edycji poleceń ani sekwencji poleceń, pojawiających się w tabeli menu, lub w tabeli pasków narzędziowych, za pomocą sekcji Interfejs.

W celu utworzenia nowego menu albo paska narzędzi należy:

1. W oknie dialogowym Dostosuj, rozwinąć grupę Menu albo Paski narzędzi.
2. Nacisnąć prawy przycisk myszy na wybranej linii tabeli menu, albo tabeli pasków narzędzi, a następnie dodać kolejny element za pomocą opcji Nowe menu lub Nowy pasek narzędzi.

   Nowy element menu, lub pasek narzędzi, zostaje dodany do listy.

3. Nacisnąć prawy przycisk myszy na wybranej linii tabeli menu, albo tabeli pasków narzędzi, a następnie skorzystać z opcji Zmień nazwę.
4. Przypisać nowe polecenia do menu lub paska narzędzi, korzystając z poniższych wskazówek.

W celu wstawienia nowej pozycji do menu programu lub do paska narzędzi należy:

1. W oknie dialogowym Dostosuj, rozwinąć grupę menu albo pasków narzędzi.
2. Przewinąć listę widoczną w tabeli menu, lub w tabeli pasków narzędzi, do miejsca wstawienia nowego elementu.
3. Nacisnąć przycisk Pokaż przeglądarkę poleceń , aby wyświetlić okno Przeglądarki poleceń.
4. W oknie Przeglądarki poleceń, wskazać wiersz wybranego polecenia, a następnie przeciągnąć do edytowanego menu lub paska narzędzi.
5. Nacisnąć prawy przycisk myszy na wybranej linii tabeli menu, albo tabeli pasków narzędzi, a następnie dodać separator za pomocą opcji Nowy separator.
6. Nacisnąć prawy przycisk myszy na wybranej linii tabeli menu, a następnie dodać podmenu za pomocą opcji Nowe podmenu.

W celu zmiany nazwy pozycji w menu programu lub w pasku narzędzi należy:

1. W oknie dialogowym Dostosuj, rozwinąć grupę menu albo pasków narzędzi.
2. Nacisnąć prawy przycisk myszy na linii polecenia przeznaczonego do edycji, a następnie wybrać opcję Zmień nazwę.
3. Wpisać nową nazwę dla modyfikowanego menu lub paska narzędzi.

   Uwaga: Sekwencja poleceń przypisana do edytowanego elementu nie ulega zmianie.

W celu usunięcia pozycji z menu programu lub paska narzędzi należy:

1. W oknie dialogowym Dostosuj, rozwinąć grupę menu albo pasków narzędzi.
2. Nacisnąć prawy przycisk myszy na linii paska szybkiego dostępu przeznaczonego do usunięcia, a następnie wybrać opcję Usuń.

Konfigurowanie funkcji myszy

Zakładka Działanie myszy, w oknie dialogowym Dostosuj, służy do określania funkcji programu uruchamianych przez pojedyncze oraz podwójne kliknięcie klawiszem myszy. Funkcja umożliwia również definiowanie menu podręcznego myszy, składającego się ze wspólnego menu, oraz z menu kontekstowego.

W celu zdefiniowania działania myszy przy naciśnięciu prawego klawisza należy:

1. W oknie dialogowym Dostosuj, wybrać zakładkę Działanie myszy .
2. Rozwinąć grupę Podwójne kliknięcie.
3. W sekcji Funkcje prawego klawisza, zdefiniować odpowiednie menu, polecenia, sekwencje poleceń lub opcje poleceń, przypisane do poszczególnych trybów pracy Shift + kliknięcie prawym klawiszem myszy, Ctrl + kliknięcie prawym klawiszem myszy, oraz Ctrl + Shift + kliknięcie prawym klawiszem myszy.

W celu zdefiniowania działania myszy przy podwójnym kliknięciu na obiekt należy:

1. W oknie dialogowym Dostosuj, rozwinąć grupę Podwójne kliknięcie .
2. W polu Element, wybrać typ konfigurowanego obiektu rysunkowego.
3. W polu Nazwa polecenia, wybrać polecenie, które ma zostać wykonane po wskazaniu określonego obiektu przez dwukrotne kliknięcie.
4. W celu dodania elementu do listy obiektów rysunkowych, należy nacisnąć przycisk Dodaj .
5. Nacisnąć przycisk Pokaż przeglądarkę poleceń , aby wyświetlić okno Przeglądarki poleceń , a następnie przeciągnąć wybraną funkcję do listy przypisanych poleceń.
6. W celu usunięcia elementu z listy obiektów rysunkowych, należy nacisnąć przycisk Usuń .

W celu zmiany konfiguracji podręcznego menu należy:

1. W oknie dialogowym Dostosuj, wybrać zakładkę Działanie myszy .
2. Rozwinąć grupę Menu podręczne > Wspólne lub Kontekstowe.
3. W polu Menu, wybrać menu podręczne przeznaczone do modyfikacji, albo wskazać jedną z linii w tabeli menu podręcznego. W skład połączonego menu podręcznego wchodzą cztery poniższe elementy:
   • Menu domyślne – wyświetlane po naciśnięciu prawego przycisku, gdy żadne polecenie nie jest aktywne.
   • Menu edycji – wyświetlane po naciśnięciu prawego przycisku gdy zostały zaznaczone obiekty rysunkowe.
   • Menu poleceń – wyświetlane po naciśnięciu prawego przycisku, gdy zostało uruchomione polecenie, dla którego nie ma skonfigurowanego menu kontekstowego.
   • Menu kontekstowe – wyświetlane po naciśnięciu prawego przycisku, gdy zostało uruchomione polecenie, dla którego istnieje specjalnie skonfigurowane menu z dodatkowymi opcjami dostępnymi dla aktywnego polecenia.
4. W celu przypisania polecenia lub opcji polecenia do menu podręcznego należy:
   1. Nacisnąć przycisk Pokaż przeglądarkę poleceń .
   2. W oknie Przeglądarki poleceń, wskazać wiersz wybranego polecenia, a następnie przeciągnąć do edytowanego menu lub paska narzędzi.
5. W celu zamiany polecenia, lub opcji polecenia, przypisanego do menu podręcznego, należy wskazać wybrany element w tabeli, kliknąć dwukrotnie w polu Polecenie, a następnie wybrać z listy inne polecenie, albo opcję polecenia.
6. W celu usunięcia z menu podręcznego polecenia lub opcji polecenia, należy wskazać wybrany element w tabeli, a następnie nacisnąć przycisk Usuń (opcja jest dostępna tylko w przypadku menu kontekstowego).

Zarządzanie skrótami klawiaturowymi

W oknie dialogowym Dostosuj, wybrać zakładkę Klawiatura w celu przypisania skrótów klawiaturowych.

W celu zmiany konfiguracji skrótów klawiaturowych należy:

1. W oknie dialogowym Dostosuj, wybrać zakładkę Klawiatura .
2. Rozwinąć grupę Skróty klawiaturowe > Klawisze skrótów oraz Skróty klawiaturowe > Klawisze przełączania.
3. W celu dodania nowego skrótu klawiaturowego do listy, należy nacisnąć przycisk Dodaj , a następnie w polu Klawisz nowego wiersza, określić kombinację klawiszy uruchamiających skrót, przez przytrzymanie jednego z klawiszy specjalnych Ctrl, Alt, lub Shift, oraz naciśnięcie innego klawisza definiującego skrót.
4. W celu przypisania istniejącej sekwencji poleceń do skrótu klawiaturowego, nacisnąć przycisk Pokaż przeglądarkę poleceń , aby wyświetlić okno Przeglądarki poleceń, a następnie przeciągnąć wybraną sekwencję funkcji do nowego, lub istniejącego skrótu klawiaturowego.

   W przypadku konfigurowania klawiszy przełączających, należy skonfigurować Makro, oraz wpisać opis działania w polu Funkcja.

5. W celu usunięcia skrótu klawiaturowego z listy, należy nacisnąć przycisk Usuń .

  Więcej informacji na ten temat można znaleźć w dodatku Skróty klawiaturowe, podsumowującym wbudowany system klawiszy funkcyjnych, skrótów klawiaturowych, oraz klawiszy trybów tymczasowych.

Zarządzanie profilami interfejsu użytkownika

Zakładka Profile interfejsu, w oknie dialogowym Dostosuj, służy do zarządzania paskami szybkiego dostępu, zakładkami i panelami wstążki, menu programu, paskami narzędzi, oraz innymi elementami indywidualnych profili interfejsu użytkownika (nazywanych także przestrzeniami roboczymi).

Zakładka Profile interfejsu, w oknie dialogowym Dostosuj, służy do zarządzania menu programu, paskami narzędzi, oraz innymi elementami indywidualnych profili interfejsu użytkownika (nazywanych także przestrzeniami roboczymi).

Zakładka Profile interfejsu, w oknie dialogowym Dostosuj, służy do zarządzania menu programu, paskami narzędzi, oraz innymi elementami indywidualnych profili interfejsu użytkownika (nazywanych także przestrzeniami roboczymi).

Pliki dostosowania przechowują informacje dotyczące poszczególnych profilów interfejsu (przestrzeni roboczych), tworzących kompleksowy interfejs programu. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w sekcji Zarządzanie plikami dostosowania.

W celu skonfigurowania profilu interfejsu należy:

1. W oknie dialogowym Dostosuj, wybrać zakładkę Profile interfejsu .

   Uwaga: W celu otworzenia zakładki Profile interfejsu w oknie dialogowym Dostosuj, można również skorzystać z polecenia ProfilInterfejsu (UIProfile).

2. W polu Pokaż, określić widoczność elementów w tabeli profilów, przez wybranie jednej z poniższych opcji:
   • Wszystkie profile interfejsu, aby na bazie dostępnych plików dostosowania, dodać nowe lub zmodyfikować istniejące profile interfejsu.
   • Wskazać konkretny profil interfejsu widoczny na rozwijalnej liście.
3. Rozwinąć grupę Profile interfejsu.
4. Określić działanie automatycznego zapisu przy zmianie wybranego profilu interfejsu:
   • Brak automatycznego zapisu przy zmianie przestrzeni roboczej
   • Automatyczny zapis przy zmianie przestrzeni roboczej
5. Na liście profili interfejsu (przestrzeni roboczych) widocznych w tabeli, wskazać profil przeznaczony do modyfikacji.
6. Wykonać jedną z poniższych czynności:
   • Kliknąć dwukrotnie na pole w kolumnie Aktywny, aby aktywować wskazaną przestrzeń roboczą.
   • Nacisnąć przycisk Dodaj przestrzeń roboczą w celu utworzenia nowej przestrzeni roboczej.
   • Nacisnąć przycisk Usuń przestrzeń roboczą w celu usunięcia wybranej przestrzeni roboczej. Działanie funkcji Usuń przestrzeń roboczą jest nieodwracalne, jeśli zostanie zatwierdzone przez naciśnięcie klawisza OK lub Zastosuj.
   • W celu zmiany nazwy przestrzeni roboczej, nacisnąć prawy przycisk myszy na linii w tabeli profili interfejsu, a następnie skorzystać z opcji Zmień nazwę.
   • Kliknąć dwukrotnie na pole w kolumnie Opis, aby wprowadzić lub zmodyfikować opis przestrzeni roboczej.
7. Nacisnąć przycisk Zastosuj, aby wprowadzić nowe ustawienia.

   Uwaga: Lista rozwijalna w polu Przestrzeń robocza pokazuje zakres dostępnych przestrzeni roboczych.

W celu przypisania menu do przestrzeni roboczej należy:

1. W oknie dialogowym Dostosuj, w zakładce Profile interfejsu, rozwinąć sekcję Pasek menu.
2. Nacisnąć przycisk Pokaż przeglądarkę menu , aby rozwinąć Przeglądarkę menu.
3. W oknie Przeglądarki menu, wskazać wiersz wybranego menu, a następnie przeciągnąć do pola Pasek menu w edytowanej przestrzeni roboczej.
4. Zakres funkcji dostępnych w sekcji 'Propozycja’ obejmuje:
   • W celu zmiany kolejności menu na liście, należy przeciągnąć wybraną linię tabeli w nowe miejsce.
   • W celu usunięcia menu z listy, należy nacisnąć prawy przycisk myszy na wybranej linii tabeli, a następnie skorzystać z opcji Usuń wpis.
5. Nacisnąć przycisk Zastosuj, aby wprowadzić nowe ustawienia.

  Uwaga: Nie należy przypisywać menu do przestrzeni roboczych przeznaczonych do korzystania ze wstążki programu .

W celu przypisania paska narzędzi do przestrzeni roboczej należy:

1. W oknie dialogowym Dostosuj, w zakładce Profile interfejsu, rozwinąć sekcję Paski narzędzi.
2. Nacisnąć przycisk Pokaż przeglądarkę pasków narzędzi , aby rozwinąć Przeglądarkę pasków narzędzi.
3. W oknie Przeglądarki pasków narzędzi, wskazać wiersz wybranego paska narzędzi, a następnie przeciągnąć do pola Wyświetlane paski narzędzi w edytowanej przestrzeni roboczej.

   Kolejność poszczególnych wpisów w tabeli wyświetlania pasków narzędzi nie ma znaczenia.

4. W celu usunięcia wpisu z tabeli pasków narzędzi, należy nacisnąć prawy przycisk myszy na wybranej linii tabeli, a następnie skorzystać z opcji Usuń wpis.
5. Nacisnąć przycisk Zastosuj, aby wprowadzić nowe ustawienia.

  Uwaga: W przypadku przestrzeni roboczych przeznaczonych do pracy z użyciem wstążek programu, lista wyświetlanych pasków narzędzi zazwyczaj pozostaje pusta .

W celu ustawienia widoczności elementów interfejsu w poszczególnych przestrzeniach roboczych należy:

1. W oknie dialogowym Dostosuj, w zakładce Profile interfejsu, rozwinąć sekcję Elementy.
2. Kliknąć dwukrotnie w poszczególnych polach tabeli elementów, aby w danej przestrzeni roboczej włączyć lub wyłączyć korzystanie z poniższych elementów interfejsu użytkownika:
   • Linia stanu
   • Okno poleceń
   • Paleta 'Tablica narzędzi’
   • Pasek narzędzi Opcje
   • Paleta Właściwości
   • Paleta Menedżer warstw
   • Paleta Odniesienia
   • Paleta Zasoby projektu
   • Paleta Oświetlenie
   • Paleta Zasoby w chmurze
3. Nacisnąć przycisk Zastosuj, aby wprowadzić nowe ustawienia.

Uruchamianie komendy

Polecenie: DostosujInterfejs (Customize)

Menu: Narzędzia > Dostosuj interfejs

Wstążka: Zarządzanie > Dostosowanie > Interfejs

Wyświetlanie oraz ukrywanie pasków narzędziowych

Program umożliwia włączanie oraz wyłączanie wyświetlania pasków narzędziowych stosowanych podczas projektowania. Paski narzędzi używane w trybie pływającym można swobodnie przeciągać w obrębie obszaru graficznego aplikacji w celu umieszczenia w położeniu zapewniającym wygodną pracę oraz dobrą widoczność rysunku. Można je również przytwierdzić na stałe w określonych miejscach okna aplikacji przez umieszczenie poniżej paska menu, powyżej linii statusu, oraz przy lewej lub prawej krawędzi okna programu.

W celu wyświetlania lub ukrycia wybranego paska narzędziowego należy:

1. Wpisać w linii poleceń Paski narzędziowe
2. W oknie dialogowym Wybierz pasek narzędzi, zaznaczyć lub odznaczyć paski narzędziowe przeznaczone do wyświetlenia oraz ukrycia.
3. W polu Nazwa, wpisać opis wyszukiwanego paska narzędzi.
4. Nacisnąć przycisk Dostosuj interfejs, aby otworzyć okno dialogowe Dostosuj umożliwiające dodawanie oraz modyfikowanie pasków narzędziowych.
5. Nacisnąć przycisk Usuń, aby na stałe usunąć zaznaczony pasek narzędziowy.

Uruchamianie komendy

Polecenie: Paski narzędziowe

Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu

Polecenie Options pozwala skonfigurować parametry operacyjne programu, dostosować ustawienia i skróty do poleceń oraz ustawiać inne preferencje.

W oknie dialogowym Opcje dostępne są następujące sekcje:

• Lokalizacje pliku
• Opcje systemu
• Preferencje użytkownika
• Ustawienia rysunku
• Style szkicowania
• Dodatki
• Profile

Aby wyszukać określone opcje w oknie dialogowym Opcje, należy:

1. W polu Wyszukaj ustawienia wpisać termin lub zmienną systemową, aby wyszukać powiązane opcje.
2. W polu Wyszukaj ustawienia wpisać termin lub zmienną systemową, aby wyszukać powiązane opcje.
3. Wyświetlona zostanie lista sugestii z opcjami zawierającymi wprowadzony ciąg znaków. Na tej liście opcje są wyświetlane w następujący sposób:
   • Nazwy opcji są wyświetlane standardową czcionką.
   • Ścieżki opcji w oknie dialogowym Opcje są wyświetlane kursywą.
2. Na liście sugestii należy wykonać jedną z następujących czynności:
   • Najechać kursorem myszy na sugerowane opcje, aby je zlokalizować w oknie dialogowym Opcje. Opcje są wyświetlane dynamicznie po najechaniu kursorem na wyniki wyszukiwania.
   • Kliknąć jedną z sugerowanych opcji, aby ją zlokalizować i zmodyfikować w oknie dialogowym Opcje.

Dostęp

Polecenie: Opcje

Menu: Narzędzia > Opcje

Menu: Narzędzia > Opcje

Menu: Menu aplikacji > Preferencje

Ustawianie opcji lokalizacji plików

Strona Lokalizacje pliku okna dialogowego Opcje pozwala wyświetlać, ustawiać i edytować domyślne ścieżki i/lub nazwy plików.

System wykorzystuje te lokalizacje w celu wyszukiwania plików lub zapisywania plików, takich jak rysunki i tymczasowe lokalizacje plików, foldery i pliki czcionek oraz foldery i pliki dopasowania.

Aby wyświetlić, dodać lub zmodyfikować lokalizacje plików, należy:

1. Kliknąć Narzędzia > Opcje (lub wpisać Options).
1. Kliknąć Menu aplikacji > Preferencje (lub wpisać Options).
2. W oknie dialogowym Opcje kliknąć Lokalizacje pliku .
3. – lub –
4. Wpisać FileLocations.
2. Rozwinąć węzeł, aby wyświetlić lub ustawić specyfikację.
   • Obsługa rysunku:
     • Dodatkowy plik czcionki: określa czcionkę, która ma być używana, gdy bieżąca czcionka nie jest dostępna. Standardowe i zdefiniowane przez użytkownika style tekstów w rysunkach bazują na plikach czcionek.
     • Szablon domyślny do tworzenia arkuszy rysunków i zmiany układów stron. Określa domyślny plik .dwt używany do tworzenia nowych arkuszy rysunków i do zapisywania zmian w układach stron, które mogą być używane podczas publikowania z poziomu Menedżera zbiorów arkuszy.
     • Lokalizacja plików rysunku: określa lokalizację wyszukiwania dla rysunków.
     • Lokalizacje plików ramek rysunku (tylko wersje Professional i Enterprise): określa lokalizację wyszukiwania ramek rysunku. Lokalizacja jest używana podczas dodawania ramek do rysunków.
     • Lokalizacja pliku szablonu rysunku: określa lokalizację pliku szablonu rysunku.
     • Lokalizacja plików odniesień zewnętrznych: określa lokalizację wyszukiwania odniesień zewnętrznych. Lokalizacja jest używana razem z poleceniem AttachDrawing.
     • Plik mapowania czcionki: określa plik definiujący plik mapowań czcionek, który ma być używany, gdy czcionka, do której odnosi się styl tekstu, nie jest dostępna.
     • Lokalizacja plików biblioteki: określa lokalizację wyszukiwania bloków dla polecenia InsertBlock.
     • Plik stylu linii: określa lokalizację wyszukiwania plików stylów linii.
     • Drukuj lokalizację ustawień: określa lokalizację wyszukiwania dla plików Konfiguracji wydruku.
     • Plik stylu linii wzbogaconej: określa lokalizację wyszukiwania plików stylów linii wzbogaconej.
     • Lokalizacja pliku szablonu zbiorów arkuszy. Określa lokalizację pliku szablonu zbiorów arkuszy używanego przez kreatora Utwórz zbiór arkuszy rysunków.
     • Lokalizacje plików bloku tytułowego (Professional, Premium, Enterprise i Enterprise Plus): określa lokalizację wyszukiwania bloków tytułowych. Ta lokalizacja jest używana podczas dodawania bloków tytułowych do rysunków.
   • Interfejs:
     • Lokalizacja pliku aliasu: określa lokalizację wyszukiwania pliku poleceń aliasu.
     • Niestandardowa lokalizacja ikony: określa lokalizację wyszukiwania niestandardowych plików ikon, która ma być używana z poleceniem Customize w celu dodawania ikon do pasków narzędzi i menu.
     • Plik dostosowania: określa lokalizację wyszukiwania głównego pliku dostosowania dostarczonego jako baza dla polecenia Customize.
     • Pliki menu: określa lokalizację wyszukiwania plików dostosowania menu.
   • System:
     • Pliki słownika:
       • Plik słownika niestandardowego: określa lokalizację niestandardowego słownika pisowni, który ma być używany z poleceniem SpellCheck.
       • Pliki głównego słownika: określa słowniki, które mają być używane z poleceniem SpellCheck. Wybrać język i kliknąć Aktywuj, aby ustawić aktywny słownik języka.
     • Ścieżka poszukiwań plików czcionek: określa lokalizację wyszukiwania dla plików czcionek. Standardowe i zdefiniowane przez użytkownika style tekstów w rysunkach bazują na plikach czcionek.
     • Plik pomocy: określa folder i nazwę pliku pomocy używanego przez polecenie Help.
     • Lokalizacja pliku dziennika: lokalizacja, w której jest zapisywany plik dziennika historii dokumentu.
     • Ścieżka poszukiwań plików pomocniczych: określa lokalizację wyszukiwania dla aplikacji uzupełniających, wzorów kreskowania obszaru, plików dostosowania, plików rysunku, czcionek i plików stylów linii.
3. Wybrać ścieżkę lub plik i kliknąć Przeglądaj (albo kliknąć dwukrotnie folder lub lokalizację pliku), aby przejść do nowego elementu.
4. Kliknąć OK.

  Aby wyszukać określone elementy okna dialogowego Opcje, użyć opcji Znajdź.

Dostęp

Polecenia: FileLocations lub Options

Menu: Narzędzia > Opcje

Menu: Narzędzia > Opcje

Menu: Menu aplikacji > Preferencje

Ustawianie preferencji użytkownika

Funkcje dostępne w zakładce Opcje użytkownika okna dialogowego Opcje, pozwalają na konfigurowania poniższych ustawień:

• Opcje szkicowania
• Opcje więzów geometrycznych oraz wymiarowych
• Ustawienia edytora bloków parametrycznych
• Opcje myszy
• Aliasy poleceń
• Ustawienia warstw

W celu skonfigurowania ustawień szkicowania należy:

• Skorzystać z ustawień okna dialogowego Opcje, opisanych w sekcji pomocy Ustawianie opcji szkicowania.

W celu skonfigurowania ustawień myszy należy:

1. Wykonać jedną z poniższych czynności:

   • Korzystając z menu, wybrać Narzędzia > Opcje, albo wpisać Opcje (Options)

     Korzystając z menu, wybrać Narzędzia > Opcje, albo wpisać Opcje (Options)

     Wybrać Menu aplikacji > Opcje, albo wpisać Opcje (Options)

     W oknie dialogowym Opcje, wybrać zakładkę Opcje użytkownika

   • Wpisać w linii poleceń PreferencjeUzytkownika (UserPreferences)
2. Rozwinąć sekcję Opcje myszy.
3. Rozwinąć grupę Ustawienia ogólne, oraz ustawić poniższe opcje:
   • Odwróć kierunek koła myszy przy powiększaniu i pomniejszaniu: Zmienia kierunek powiększania oraz pomniejszania widoku za pomocą koła myszy.
   • Włącz szybką selekcję z wciśniętym klawiszem myszy: Włącza metodę szybkiego wybierania obiektów za pomocą okna obejmującego lub przecinającego, korzystającą z połączonego wskazywania punktów wyznaczających narożniki okna wyboru – wystarczy tylko pojedyncze kliknięcie dla oznaczenia pierwszego punktu, a drugi punkt zostaje określony przez zwolnienie przycisku. Gdy opcja jest wyłączona, to podczas wybrania obiektów za pomocą okna obejmującego lub przecinającego, konieczne jest wskazanie dwóch oddzielnych punktów (dwa kliknięcia zamiast jednego).
   • Uruchom edycję przez podwójne kliknięcie: Aktywuje tryb edycji elementów za pomocą podwójnego kliknięcia w obszarze graficznym.
   • Pokaż menu podręczne po kliknięciu prawym klawiszem myszy: Wyświetla zawartość menu kontekstowego po kliknięciu prawym klawiszem myszy w obszarze graficznym.
   • Tryb zaznaczania za pomocą okna wyboru: Określa sposób zaznaczania elementów za pomocą okna wyboru:
     • Kliknięcie w dwóch narożnikach: Definiuje okno wyboru przez wskazanie dwóch oddzielnych punktów (kolejne naciśnięcia przycisku).
     • Naciśnięcie i przeciągnięcie: Definiuje okno wyboru przez wskazanie pierwszego punktu, oraz przeciągniecie wskaźnika i zwolnienie przycisku w drugim punkcie.
     • Automatyczne wykrywanie trybu selekcji: Definiuje okno wyboru przez zastosowanie jednej z powyższych metod selekcji (ustawienie domyślne).
4. Rozwinąć grupę Szybkie potwierdzanie (Enter), oraz zaznaczyć opcję Włącz zatwierdzanie przez szybkie kliknięcie prawym klawiszem. Wciśnięcie prawego klawisza myszy na czas krótszy niż określony w polu Czas szybkiego kliknięcia, działa tak samo jak wciśnięcie klawisza Enter. Dłuższe przytrzymanie prawego klawisza powoduje wyświetlenie menu kontekstowego.
5. Rozwinąć grupę Działanie prawego klawisza w aktywnym poleceniu, oraz wybrać jedną z dostępnych funkcji prawego klawisza:
   • Wyświetla menu podręczne
   • Wyświetla menu podręczne tylko wtedy, gdy są dostępne dodatkowe opcje polecenia
   • Działa analogiczne jak klawisz Enter (na przykład w celu zaakceptowania opcji polecenia lub przerwania wykonywania polecenia)
6. Rozwinąć grupę Działanie prawego klawisza po wybraniu elementów, oraz wybrać jedną z dostępnych funkcji prawego klawisza:
   • Wyświetla menu podręczne
   • Powtarza ostatnie polecenie
7. Rozwinąć grupę Działanie prawego klawisza bez wybrania elementów, oraz wybrać jedną z dostępnych funkcji prawego klawisza:
   • Wyświetla menu podręczne
   • Powtarza ostatnie polecenie

W celu uzyskania dostępu do funkcji zarządzania aliasami należy:

1. Wykonać jedną z poniższych czynności:

   • Korzystając z menu, wybrać Narzędzia > Opcje, albo wpisać Opcje (Options)

     Korzystając z menu, wybrać Narzędzia > Opcje, albo wpisać Opcje (Options)

     Wybrać Menu aplikacji > Opcje, albo wpisać Opcje (Options)

     W oknie dialogowym Opcje, wybrać zakładkę Opcje użytkownika

   • Wpisać w linii poleceń PreferencjeUzytkownika (UserPreferences)
2. Rozwinąć sekcję Aliasy poleceń, aby skonfigurować ustawienia skrótów ułatwiających uruchamianie poleceń za pomocą klawiatury.

   Aliasy mogą mieć postać jednoliterowych lub kilkuliterowych skrótów (np. L dla 'Line’, lub LA dla 'Layer’), albo własnych nazw poleceń zastępujących domyślne polecenia programu.

3. Skorzystać z dostępnych opcji:
   • Nowy: Tworzy nowy wpis na liście aliasów. W nowym wierszu należy wpisać nazwę polecenia wywoływanego przez definiowany alias, oraz nazwę samego aliasu.
   • Usuń: Usuwa zaznaczone wpisy z listy aliasów.
   • Import: Importuje pliki aliasów zapisane w formacie .xml, .ica, lub .pgp.
   • Eksport: Zapisuje ustawienia aliasów w postaci pliku .xml.

  Wpisanie w polu Znajdź fragmentu nazwy poszukiwanej opcji, ułatwia odnalezienie właściwej sekcji okna dialogowego Opcje, powiązanej z wyszukiwanym parametrem.

W celu skonfigurowania ustawień warstw należy:

1. Wykonać jedną z poniższych czynności:
   • Korzystając z menu, wybrać Narzędzia > Opcje, albo wpisać Opcje (Options)

     W oknie dialogowym Opcje, wybrać zakładkę Opcje użytkownika

   • Wpisać w linii poleceń PreferencjeUzytkownika (UserPreferences)
2. Rozwinąć sekcję Warstwy.

   W celu szybkiego uruchomienia niniejszej sekcji z ustawieniami warstw można skorzystać z przycisku Opcje warstw umieszczonego w palecie Menedżer warstw.

3. Rozwinąć grupę Działanie podczas izolowania warstwy, aby określić domyślne zachowanie warstwy podczas korzystania z polecenia 'IzolujWarstwe’ (IsolateLayer).
   • Ukryj inne warstwy: W zależności od rodzaju wybranej opcji (patrz poniżej) zamraża wszystkie warstwy w aktywnej rzutni za wyjątkiem wybranych do izolacji, albo ukrywa wszystkie warstwy we wszystkich rzutniach za wyjątkiem wybranych do izolacji.
     • Zamroź inne warstwy w aktywnej rzutni.
     • Ukryj inne warstwy we wszystkich rzutniach.
   • Zablokuj inne warstwy: Blokuje oraz wygasza wszystkie warstwy za wyjątkiem warstw wybranych do izolacji. W polu Wygaszanie zablokowanej warstwy należy określić stopnień wygaszania warstw przez wpisanie wartości z przedziału od 0% do 90%, gdzie 0% oznacza brak wygaszania.
4. Rozwinąć grupę Menedżer właściwości warstw, aby określić czy 'Menedżer wartw’ ma być otwierany w postaci okna dialogowego, czy w formie palety narzędziowej programu.

Uruchamianie komendy

Polecenie: PreferencjeUzytkownika (UserPreferences), lub Opcje (Options)

Menu: Narzędzia > Opcje

Menu: Narzędzia > Opcje

Menu: Menu aplikacji > Opcje

Definiowanie ustawień rysunku

Strona Ustawienia rysunku okna dialogowego Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu umożliwia zdefiniowanie zachowania określonych poleceń rysunku, wyglądu niektórych elementów rysunku i układu jednostek miar bieżącego rysunku, a także zarządzanie niestandardowymi układami współrzędnych (CCS), dostosowanie listy skal rysunku oraz skonfigurowanie weryfikacji standardów rysunków.

Zachowanie

Aby ustawić zachowanie pewnych poleceń rysunku i ustawić opcje skali linii, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

   • Kliknąć Narzędzia > Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu (lub wpisać Options).

     Kliknąć Menu aplikacji > Preferencje (lub wpisać Options).

     W oknie dialogowym Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu kliknąć Ustawienia rysunku .

   • Wpisać DrawingSettings.
2. Rozwinąć sekcję Zachowanie i zaznaczyć opcję Włącz wymiarowanie względne lub usunąć jej zaznaczenie. Określa, że tworzone wymiary są skojarzone z mierzonymi elementami.
3. Rozwinąć sekcję Parametry stylu linii i skonfigurować następujące ustawienia:
   • Globalna skala linii. Określa współczynnik skalowania dla wyświetlania stylów linii. Opcja ta jest użyteczna podczas powiększania i pomniejszania.
   • Skala linii dla nowych elementów. Ustawia skalę linii dla nowych elementów. Wszystkie skale linii elementów są wyświetlane w oparciu o przemnożenie wartości Globalna skala linii przez skalę linii elementu.
   • Skala oparta o jednostki arkusza. Mnoży niestandardową skalę okienka ekranu przez obliczoną wartość Skala linii dla nowych elementów.
4. Rozwinąć sekcję Obwiednia rysunku i skonfigurować następujące ustawienia:
   • Włącz obwiednię rysunku: ogranicza użytkownika do rysowania elementów wewnątrz obwiedni ustawionej w części Pozycja.
   • Pozycja: określa granice obwiedni rysunku. Określić współrzędne albo kliknąć Wybierz w obszarze graficznym , aby ustawić obwiednie w obszarze graficznym.
5. Rozwinąć sekcję Sterowanie ramką elementu. Pozwala to na ustawienie widoczności obramowania dla obrazów, obiektów OLE, podkładów PDF i podkładów DGN.
   • Nie wyświetlaj ani nie drukuj obramowania: ukrywa obramowanie na krawędziach elementu w obszarze graficznym i na wydrukach.
   • Wyświetl obramowanie, ale go nie drukuj: pokazuje obramowanie na krawędziach elementu w obszarze graficznym, ale ukrywa je na wydrukach.
   • Wyświetl i drukuj obramowanie: ukrywa obramowanie na krawędziach elementu w obszarze graficznym i na wydrukach.
6. Kliknąć OK.

Wyświetl

Aby skonfigurować opcje wyświetlania:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

   • Kliknąć Narzędzia > Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu (lub wpisać Options).

     Kliknąć Menu aplikacji > Preferencje (lub wpisać Options).

     W oknie dialogowym Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu kliknąć Ustawienia rysunku .

   • Wpisać DrawingSettings.
2. Rozwinąć sekcję Wyświetl i skonfigurować następujące ustawienia:
   • Pokaż zakładki modelu i arkusza. włącza i wyłącza wyświetlanie kart Model i Arkusz.
   • Pokaż atrybuty bloku:
     • Normalna. Wykorzystuje ustawienie zdefiniowane w atrybucie bloku.
     • Wł.. Pokazuje atrybuty bloku bez względu na ustawienie zdefiniowane w atrybucie bloku i bez względu na to, czy są one ukryte.
     • Wył.. Ukrywa atrybuty bloku.
   • Gładkość renderowania elementów. Określa gładkość zakrzywionych powierzchni dla renderowania i cieniowania. To ustawienie wpływa na wygląd obiektów bryłowych 3D na rysunku. Określić wartość od 0,1 do 10,0. Wartość domyślna to 0,5.

     Określona gładkość wpływa także na rozdzielczość obiektów bryłowych 3D podczas eksportowania do plików stereolitograficznych (.stl) przy użyciu polecenia ExportSTL.

3. Rozwinąć sekcję Ikona układu współrzędnych i skonfigurować następujące ustawienia:
   • Wyświetl ikony. Wyświetla ikony układu współrzędnych na kartach Model i Arkusz.
   • Wyświetl ikony na początku. Zawsze wyświetla ikony układu współrzędnych w lokalizacji początku układu współrzędnych w obszarze graficznym.
   • Zastosuj zmiany dla wszystkich aktywnie wyświetlanych widoków. Stosuje ustawienia Wyświetl ikony oraz Wyświetl ikony na początku do wszystkich widoków.
4. Rozwinąć pozycję Miniatura i określić, kiedy mają być aktualizowane podglądy miniatur:
   • Widoki przestrzeni modelu. Aktualizuje podglądy miniatur dla widoków modelu.
   • Widoki arkusza. Aktualizuje podglądy miniatur dla widoków arkusza układu.
   • Arkusze. Aktualizuje podglądy miniatur dla arkuszy układu.
   • Utworzono, zmodyfikowano lub przywrócono arkusze lub widoki. Aktualizuje podglądy miniatur podczas tworzenia, modyfikowania lub przywracania arkuszy układu lub widoków.
   • Gdy rysunek jest zapisany. Aktualizuje podglądy miniatur podczas zapisywania rysunku.

   Kiedy nie jest zaznaczona żadna z tych opcji, podglądy miniatur nie są aktualizowane.

5. Kliknąć OK.

Więcej opcji: Punkty, Układ jednostek miar, Układ współrzędnych, Lista skali rysunku, Konfiguracja standardów

Aby ustawić format i rozmiar elementów punktowych, należy:

• Użyć polecenia PointFormat, które otwiera odpowiednią część okna dialogowego Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu.

Aby skonfigurować układ jednostek miar używany w rysunku, należy:

• Użyć polecenia UnitSystem, które otwiera odpowiednią część okna dialogowego Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu.

Aby zarządzać niestandardowymi układami współrzędnych (NUW), należy:

• Użyć polecenia CSStyle, które otwiera odpowiednią część okna dialogowego Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu.

Aby dostosować listę skal rysunku:

• Użyć polecenia EditScaleList, które otwiera odpowiednią część okna dialogowego Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu.

Aby ustawić weryfikację standardów rysunku dla bieżącego rysunku:

• Użyć polecenia DrawingStandards, które otwiera odpowiednią część okna dialogowego Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu.

Odległości odsunięcia przyciągania wymiaru

Aby skonfigurować preferencje dotyczące przyciągania wymiarów bazujących:

Aby określić preferencje przyciągania lokalizacji wymiaru (Professional, Premium, Enterprise i Enterprise Plus):

Można wymusić, aby linie wymiaru były umieszczane w określonej odległości od mierzonych elementów liniowych i pomiędzy kolejnymi liniami wymiaru — lub pod określonym kątem w przypadku wymiarów promienia i średnicy.

Można także użyć ramek ograniczających wymiaru i odpowiednich opcji z menu kontekstowego.

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

   • Kliknąć Narzędzia > Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu (lub wpisać Options).

     Kliknąć Menu aplikacji > Preferencje (lub wpisać Options).

     W oknie dialogowym Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu kliknąć Ustawienia rysunku .

   • Wpisać DrawingSettings.
2. Rozwinąć sekcję Odległości odsunięcia przyciągania wymiaru.
3. W razie potrzeby włączyć odległości odsunięcia.
4. W obszarze Odległości odsunięcia określić:
   1. Odsunięcie pierwszej linii wymiaru od mierzonego elementu liniowego.
   2. Odległość odsunięcia pomiędzy kolejnymi liniami wymiaru.

   

   Domyślne odległości odsunięcia wynoszą 0,40 cala (lub 10 mm) pomiędzy elementem a pierwszą linię wymiaru i 0,25 cala (lub 6 mm) pomiędzy wymiarami.

5. W obszarze Kąt przyciągania promienia/średnicy ustawić przyrosty kąta przyciągania do użycia podczas przyciągania wymiarów promieni i średnic wzdłuż lokalizacji promieniowych. Domyślny kąt przyciągania wynosi 15°.
6. W obszarze Ramka graniczna skonfigurować następujące ustawienia:
   • Włącz ramkę graniczną wymiaru. Umożliwia korzystanie z narzędzi do pracy z ramkami ograniczającymi wymiaru. Odpowiednie opcje są dostępne w menu kontekstowym.
   • Pokaż ramkę graniczną wymiaru. Wyświetla wszystkie ramki ograniczające na rysunku.
7. W obszarze Odległość odsunięcia regulowana pokrętłem myszy (Professional, Premium, Enterprise i Enterprise Plus) określić wartość używaną jako przyrost podczas obracania pokrętłem w palecie Wymiar.

   Pokrętło myszy umożliwia zwiększanie lub zmniejszanie odległości przesunięcia między pierwszymi liniami wymiarowymi z geometrii oraz
   między kolejnymi liniami wymiarowymi.

   W zależności od używanego pliku szablonu rysunku standardowego domyślny przyrost odstępu regulowanego pokrętłem myszy wynosi 0,10 cala lub 2,54 mm.

Ustawienia linii środkowej

Aby ustawić preferencje dotyczące linii środkowych:

Aby określić preferencje dla linii środkowych (tylko w wersjach Professional i Enterprise):

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

   • Kliknąć Narzędzia > Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu (lub wpisać Options).

     Kliknąć Menu aplikacji > Preferencje (lub wpisać Options).

     W oknie dialogowym Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu kliknąć Ustawienia rysunku .

   • Wpisać DrawingSettings.
2. Rozwinąć pozycję Linie środkowe.
3. W obszarze Wydłużenie określić wydłużenie dla linii środkowych, aby przekraczały elementy, które definiują kontur.

Ruch klawisza strzałki

Aby ustawić preferencje dla ruchu klawisza strzałki:

Aby określić preferencje dotyczące ruchu klawisza strzałki (Professional, Premium, Enterprise i Enterprise Plus):

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

   • Kliknąć Narzędzia > Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu (lub wpisać Options).

     Kliknąć Menu aplikacji > Preferencje (lub wpisać Options).

     W oknie dialogowym Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu kliknąć Ustawienia rysunku .

   • Wpisać DrawingSettings.
2. Rozwinąć sekcję Ruch klawisza strzałki i skonfigurować następujące ustawienia:
   • Przyrost klawisza strzałki. Określa dodatnią wartość przenoszenia elementów przy użyciu klawiszy strzałek. Określa odległość, o jaką przenoszone są wybrane elementy (Shift + klawisz Strzałki)

     Na przykład, jeśli ustawisz Przyrost klawisza strzałki na 2,5, jednorazowe naciśnięcie Shift + Strzałka przeniesie wybrane elementy o 2,5 jednostki prostopadle w kierunku strzałki.

   • Przyrost strona w górę / strona w dół. Określa współczynnik mnożenia dla przyrostu klawisza strzałki.

     Na przykład, jeśli ustawisz Przyrost klawisza strzałki na 2,5 oraz Przyrost strona w górę / strona w dół na 2, jednorazowe naciśnięcie Shift + Strzałka przeniesie wybrane elementy o 5 jednostek prostopadle w kierunku strzałki.

  Aby wyszukać określone elementy okna dialogowego Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu, użyć opcji Znajdź.

Dostęp

Polecenie: DrawingSettings lub Options

Menu: Narzędzia > Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu

Menu: Menu aplikacji > Preferencje

Wstążka: Zarządzaj > Personalizacja > Ustawianie preferencji użytkownika i opcji systemu

Zarządzanie stylami szkicowania

Strona Style szkicowania okna dialogowego Opcje pozwala zarządzać stylami tekstu, stylami wymiarowania, stylami linii wzbogaconej oraz stylami wielolinii wiodących. Dodatkowo można ustawić styl do użycia w późniejszych poleceniach.

Strona Style szkicowania okna dialogowego Opcje pozwala zarządzać stylami tekstu, stylami wymiarowania, stylami linii wzbogaconej oraz stylami tabel. Dodatkowo można ustawić styl do użycia w późniejszych poleceniach.

Aby uzyskać dostęp do strony stylów szkicowania okna dialogowego Opcje, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

• Kliknąć Narzędzia > Opcje (lub wpisać Options).
• Kliknąć Narzędzia > Opcje (lub wpisać Options).
• Kliknąć Menu aplikacji > Preferencje (lub wpisać Options).
• W oknie dialogowym Opcje kliknąć Style szkicowania .
• Wpisać DraftingStyles.

Aby ustawić styl do użycia w późniejszych poleceniach, należy:

• Użyć polecenia Style, które otwiera odpowiednią część okna dialogowego Opcje.

Aby zarządzać stylami tekstu, należy:

• Użyć polecenia TextStyle, które otwiera odpowiednią część okna dialogowego Opcje.

Aby zarządzać stylami wymiarowania, należy:

• Użyć polecenia DimensionStyle, które otwiera odpowiednią część okna dialogowego Opcje.
• Patrz część Wymiar w oknie dialogowym Opcje.

Aby zarządzać stylami linii, należy:

• Użyć polecenia RichLineStyle, które otwiera odpowiednią część okna dialogowego Opcje.

Aby zarządzać stylami tabeli, należy:

• Użyć polecenia TableStyle, które otwiera odpowiednią część okna dialogowego Opcje.

  Aby wyszukać określone elementy okna dialogowego Opcje, użyć opcji Znajdź.

Dostęp

Polecenie: DraftingStyles lub Options

Menu: Narzędzia > Opcje

Menu: Narzędzia > Opcje

Menu: Menu aplikacji > Preferencje

Zarządzanie dodatkowymi aplikacjami

Funkcje służące do zarządzania aplikacjami, dostępne w zakładce Dodatki okna dialogowego Opcje, pozwalają na:

• Wyświetlanie aktualnego statusu dodatkowych aplikacji widocznych na liście
• Umieszczanie na liście nowych aplikacji dodatkowych, oraz usuwanie istniejących

W celu uruchomienia funkcji do zarządzania dodatkowymi aplikacjami należy:

1. Wykonać jedną z poniższych czynności:
   • Korzystając ze wstążki, wybrać Zarządzanie > Dostosowanie > Opcje
   • Korzystając z menu, wybrać Narzędzia > Opcje.
   • Korzystając z menu, wybrać Narzędzia > Opcje.
   • Wybrać Menu aplikacji > Opcje
   • Wpisać w linii poleceń Opcje (Options)
2. W oknie dialogowym Opcje , wybrać panel Dodatki .

   Wewnątrz okna dialogowego zostaje wyświetlona lista dostępnych aplikacji dodatkowych.

3. Skorzystać z poniższych funkcji do zarządzania dodatkowymi aplikacjami:
   • Nowy: Otwiera okno dyskowe umożliwiające załadowanie nowej aplikacji. Należy wskazać plik odpowiadający aplikacji przeznaczonej do załadowania, a następnie nacisnąć przycisk Otwórz.
   • Usuń: Usuwa zaznaczoną aplikację z programu oraz z listy aplikacji.
   • Powyżej: Przesuwa zaznaczoną aplikację o jeden wiersz wyżej na liście aplikacji.
   • Poniżej: Przesuwa zaznaczoną aplikację o jeden wiersz niżej na liście aplikacji.

Uruchamianie komendy

Polecenie: Opcje (Options)

Wstążka: Zarządzanie > Dostosowanie > Opcje

Menu: Narzędzia > Opcje

Menu: Narzędzia > Opcje

Menu: Menu aplikacji > Opcje

Zarządzanie profilami ustawień systemowych

Funkcje dostępne w zakładce Profile okna dialogowego Opcje, umożliwiają zarządzanie profilami systemowymi, grupującymi indywidualne ustawienia programu.

Nazwa aktywnego profilu systemowego jest wyświetlana na samej górze okna dialogowego Opcje.

W celu uzyskania dostępu do profili systemowych należy:

1. Korzystając z menu, wybrać Narzędzia > Opcje, albo wpisać Opcje (Options)
1. Korzystając z menu, wybrać Narzędzia > Opcje, albo wpisać Opcje (Options)
1. Wybrać Menu aplikacji > Opcje, albo wpisać Opcje (Options)
2. W oknie dialogowym Opcje, wybrać zakładkę Profile
3. – lub –
4. Wpisać w linii poleceń Profile (Profile)
5. Wewnątrz okna dialogowego zostaje wyświetlona lista dostępnych profili systemowych.
2. Skorzystać z poniższych funkcji do zarządzania profilami systemowymi, uruchamianych za pomocą przycisków po prawej stronie okna dialogowego:
   • Dodaj: Wybranie tej funkcji otwiera okno dialogowe Nazwany profil. W polu Nazwa oraz Opis należy wprowadzić wartości opisujące nowy profil.
   • Zmień nazwę: Umożliwia zmianę nazwy wybranego profilu systemowego. Wybranie tej funkcji otwiera okno dialogowe Zmiana nazwy profilu. W polu Nazwa oraz Opis należy wprowadzić nowe wartości opisujące modyfikowany profil.
   • Usuń: Umożliwia usunięcie wybranego profilu systemowego. Nie można usunąć aktywnego profilu.
   • Import: Wczytuje profil zapisany na dysku za pomocą opcji Eksport (plik .xml). Istnieje możliwość importowania plików profili systemowych utworzonych zarówno na tym samym komputerze, jak i na innych komputerach.
   • Eksport: Zapisuje wybrany profil w postaci zewnętrznego pliku .xml.
   • Aktywuj: Ustawia wybrany profil jako profil aktywny.
   • Przywróć domyślne ustawienia: Przywraca dla wybranego profilu domyślne wartości ustawień.

Uruchamianie komendy

Polecenie: Profile (Profiles), lub Opcje (Options)

Menu: Narzędzia > Opcje

Menu: Narzędzia > Opcje

Menu: Menu aplikacji > Opcje

Ustawianie wersji językowej programu

Polecenie Jezyk (Language) umożliwia zmianę wersji językowej interfejsu programu.

Uwaga: Zmiana wersji językowej wymaga ponownego uruchomienia programu.

W celu ustawienia wersji językowej programu należy:

1. Wpisać w linii poleceń Jezyk (Language)
2. Wpisać numer wersji językowej, na którą ma zostać przestawiony interfejs programu.
3. Skorzystać z opcji ?, aby wyświetlić listę wszystkich obsługiwanych wersji językowych.
4. Uwaga: Wybranie opcji 0 dopasowuje wersję językową programu do domyślnych ustawień językowych systemu operacyjnego.
3. Zapisać pracę wykonaną w rysunku, oraz wpisać Wyjdz (Exit), aby zakończyć pracę z programem.
4. Uruchomić program ponownie.
5. Nowa sesja programu korzysta już z interfejsu użytkownika w wybranej wersji językowej.

Uruchamianie komendy

Polecenie: Jezyk (Language)

Temat główny

Dostosowanie programu do indywidualnych potrzeb

Wczytywanie aplikacji

Polecenie LoadApplication służy do odnajdowania i wczytywania aplikacji do użycia w programie.

Typowo aplikacja wysyła komunikat, że została wczytana z powodzeniem. Następnie można wykorzystywać polecenia i funkcje dostarczane przez aplikację.

Aby załadować aplikacje, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:
   • W menu kliknąć Narzędzia > Załaduj aplikację.
   • Na wstążce kliknąć Zarządzaj > Aplikacje > Załaduj aplikację.
   • Wpisać LoadApplication.
2. W oknie dialogowym przejść do pliku aplikacja, który chcemy załadować i kliknąć Otwórz.

   Należy upewnić się, że załadowane zostały pliki aplikacji utworzone przez oprogramowanie.

Użyć polecenia AddIns, aby wyświetlić załadowane aplikacje.

Użyć zakładki Dodatki okna dialogowego Opcje, aby zintegrować aplikacje ładowane przy każdym uruchomieniu programu (patrz Zarządzanie dodatkowymi aplikacjami).

Dostęp

Polecenie: LoadApplication

Menu: Narzędzia > Załaduj aplikację

Wstążka: Zarządzaj > Aplikacje > Załaduj aplikację

Zarządzanie wtyczkami

[Tylko wersja Windows®]

[Tylko wersja Windows®]

Paleta Wtyczki służy do zarządzania wtyczkami aplikacji przeznaczonymi dla określonych branż, działań lub zadań przetwarzania końcowego (np. renderowania).

Wtyczki są zainstalowane w podfolderze \Plugins folderu instalacyjnego oprogramowania.

Po zainstalowaniu wtyczki można ją zarejestrować, włączyć lub wyłączyć oraz zaktualizować.

Na palecie Wtyczki jest wyświetlana lista zainstalowanych wtyczek z ich nazwami. Dla każdej wtyczki dostępne są następujące informacje: nazwa wtyczki, typ licencji, numer wersji, moduły i stan.

Z poziomu palety Wtyczki można wykonywać następujące czynności:

• Uzyskiwać dostęp do konta klienta u dostawcy wtyczki.
• Uzyskiwać dostęp do ustawień licencji. W oknie dialogowym wyświetlane są informacje licencyjne, takie jak numer wersji, typ licencji czy data ważności.
• Zarządzać zainstalowanymi wtyczkami.

Dodatkowo można skonfigurować serwer licencji sieciowych.

Paleta Wtyczki zawiera następujące sekcje:

Sekcja	Opis
Menedżer konta klienta	Umożliwia zarządzanie kontem klienta u dostawcy wtyczek w obrębie palety Wtyczki. Na pasku narzędzi są wyświetlane tylko niezbędne przyciski, zgodnie z wyświetlaną stroną, które umożliwiają wykonywanie następujących czynności bezpośrednio z poziomu palety Wtyczki: Utworzenie konta użytkownika Zalogowanie lub wylogowanie z konta Zarządzanie kontem
Wtyczki	Wyświetla listę zainstalowanych wtyczek. Dla każdej wtyczki wyświetlane są następujące informacje: Stan licencji Niezarejestrowana Niezaładowana Załadowane Wersja próbna wkrótce wygaśnie Nazwa wtyczki Dostępne typy aktywacji. W przypadku każdej wtyczki przycisk zmienia się zgodnie ze stanem licencji wtyczki. W dowolnym momencie można wyświetlić dodatkowe informacje o licencji, takie jak wersja, data ważności, typ czy stan licencji. Dodatkowo można załadować i zwolnić każdą wtyczkę.

W górnej części palety dostępne są następujące przyciski paska narzędzi:

Przycisk	Opis
	Odświeża listę Wtyczki.
	Zapewnia dostęp do okna dialogowego Ustawienia zaawansowane, w którym można skonfigurować serwer licencji sieciowej.

Ponadto pasek narzędzi zawiera następujące przyciski:

Przycisk	Opis
Utwórz konto	Wyświetla okno tworzenia konta u dostawcy wtyczek w palecie Wtyczki. Na pasku narzędzi jest wyświetlany przycisk Login.
Login	Wyświetla stronę Login dla konta użytkownika w palecie Wtyczki. Po zalogowaniu na pasku narzędzi wyświetlane są przyciski Zarządzaj kontem i Wyloguj się.
Zarządzaj kontem	Otwiera konto klienta dla danego konta użytkownika w przeglądarce i umożliwia zarządzanie kontem.
	Wylogowuje z konta.

Aby wyświetlić paletę Wtyczki:

• Na wstążce kliknąć kolejno Wtyczki > Wtyczki > Wtyczki (lub wpisać Plugins).
• Wpisać Plugins.
• Wpisać Plugins.

Aby aktywować licencję na wtyczkę:

1. Wpisać Plugins w wierszu polecenia.

   Pojawi się paleta Wtyczki.

2. W obszarze Wtyczki kliknąć przycisk Aktywuj dla wtyczki, dla której nie aktywowano licencji.

   Na palecie Wtyczki wyświetlana jest strona aktywacji konta użytkownika. Określić klucz uprawnienia i kliknąć Waliduj klucz uprawnienia.

   Uwaga: licencję można aktywować w trybie online lub offline.

3. Postępować zgodnie z procedurą aktywacji, aby uaktywnić wtyczkę.

Aby wyświetlić informacje o licencji:

1. Wpisać Plugins w wierszu polecenia.

   Pojawi się paleta Wtyczki.

2. W obszarze Wtyczki kliknąć przycisk dla załadowanej wtyczki.

   Zostanie wyświetlone okno dialogowe zawierające informacje o licencji.

Aby załadować wtyczkę:

1. Wpisać Plugins w wierszu polecenia.

   Pojawi się paleta Wtyczki.

2. W obszarze Wtyczki kliknąć przycisk dla wtyczki oznaczonej jako niezaładowana .
3. W oknie dialogowym kliknąć Załaduj.

Aby zwolnić wtyczkę:

1. Wpisać Plugins w wierszu polecenia.

   Pojawi się paleta Wtyczki.

2. W obszarze Wtyczki kliknąć przycisk dla załadowanej wtyczki.
3. W oknie dialogowym kliknąć Zwolnij.

Aby odinstalować wtyczkę, należy postępować zgodnie z instrukcjami jej dostawcy.

Aby skonfigurować serwer licencji sieciowych

1. Wpisać Plugins w wierszu polecenia.

   Pojawi się paleta Wtyczki.

2. W palecie Wtyczki kliknąć przycisk na pasku narzędzi.
3. W oknie dialogowym Ustawienia zaawansowane skonfigurować dane połączenia z menedżerem licencji sieciowych (NLM):
   • W polu tekstowym Serwer wpisać adres IP komputera, na którym znajduje się NLM (np. 192.168.1.145).

     Wpisać localhost, jeśli system, na którym znajduje się NLM, jest tym samym, na którym uruchamiana jest aplikacja CAD.

   • W polu tekstowym Port wpisać numer portu używanego do nawiązania połączenia z serwerem (domyślny port połączenia z NLM to 2700).
4. Opcjonalnie na karcie Serwer proxy określić, czy będzie uzyskiwany dostęp do serwera proxy.
5. Kliknąć Dodaj.

Dostęp

Wstążka: Wtyczki > Wtyczki > Wtyczki

Polecenie: Wtyczki

Temat pokrewny

Ukrywanie palety Wtyczki

Korzystanie z 'Menedżera VSTA’

[tylko w wersji Windows®]

[tylko w wersji Windows®]

Polecenia umieszczone w pasku narzędziowym MenedzerVSTA (VSTAManager) umożliwiają rejestrację, uruchamianie oraz edycję makr poleceń, zapisywanych w formacie VSTA (Microsoft® Visual Studio Tools for Applications).

Zastosowanie makr poleceń ułatwia wykonywanie powtarzalnych czynności rysunkowych oraz edycyjnych, poprzez automatyczne wykonywanie zapisanych wcześniej sekwencji wybranych poleceń programu.

Tworzenie, modyfikacja oraz uruchamianie makr odbywa się z zastosowaniem wbudowanej funkcjonalności VSTA.

Korzystanie z podstawowej funkcjonalności makr poleceń nie wymaga ani wiedzy, ani doświadczenia programistycznego. Funkcja pozwala także na przygotowanie bardziej zaawansowanych makr, tworzonych na bazie zintegrowanego środowiska programistycznego VSTA. Aktualnie obsługiwanym standardem VSTA jest wersja 2.0.

W celu wyświetlenia paska narzędzi 'Menedżer VSTA’ należy:

• Korzystając z menu, wybrać Narzędzia > Menedżer VSTA, albo wpisać MenedzerVSTA (VSTAManager)

W celu nagrania nowego makra poleceń należy:

1. Nacisnąć ikonę Rejestruj makro (pasek narzędzi Menedżer VSTA).
2. Uruchamiać kolejno wybrane polecenia, które mają zostać zapisane w postaci makra.
3. Nacisnąć ikonę Zatrzymaj rejestrację (pasek narzędzi Menedżer VSTA).

   Rejestracja makra zostaje zakończona.

W celu uruchomienia istniejącego makra poleceń należy:

1. Korzystając z paska narzędzi Menedżer VSTA, wybrać jedno z zapisanych wcześniej makr.
2. Nacisnąć ikonę Usuń makro (pasek narzędzi Menedżer VSTA).

   Wybrane makro zostaje uruchomione.

W celu edycji istniejącego makra poleceń należy:

1. Korzystając z paska narzędzi Menedżer VSTA, wybrać jedno z zapisanych wcześniej makr.
2. Nacisnąć ikonę Edytuj makro (pasek narzędzi Menedżer VSTA).

   Zostaje otwarte okno edytora VSTA (Microsoft Visual Studio Tools for Applications 2.0), w którym pojawia się kod modyfikowanego makra poleceń.

3. Wprowadzić wymagane zmiany w kodzie istniejącego makra.

W celu usunięcia istniejącego makra poleceń należy:

1. Nacisnąć ikonę Usuń makro (pasek narzędzi Menedżer VSTA).
2. Wpisać nazwę makra przeznaczonego do usunięcia.
3. Nacisnąć przycisk Tak, aby potwierdzić usunięcie wybranego makra.

Uruchamianie komendy

Polecenie: MenedzerVSTA (VSTAManager)

Menu: Narzędzia > Menedżer VSTA

Uruchamianie makr poleceń

Makra poleceń umożliwiają nagrywanie określonych sekwencji poleceń i funkcji programu, pozwalających na przyspieszenie oraz automatyzację powtarzalnych czynności projektowych.

W niniejszej sekcji pomocy zostały omówione następujące zagadnienia:

• Zapisywanie oraz uruchamianie makr poleceń
• Zarządzanie makrami poleceń

Zapisywanie oraz uruchamianie makr poleceń

Makra umożliwiają automatyczne wykonywanie nagranych wcześniej sekwencji poleceń oraz funkcji programu.

Makra poleceń można również uruchamiać przez wpisywanie ich nazw bezpośrednio w linii poleceń. Przygotowane w ten sposób makra można zastosować w każdym otwartym pliku rysunkowym.

W celu nagrania nowego makra poleceń należy:

1. Wpisać w linii poleceń ZapiszMakro (ActionRecord)

   Wskaźnik w postaci czerwonego kółka, pojawiający się w oknie poleceń tuż obok kursora , informuje o nagrywaniu wykonywanych poleceń.

2. Uruchamiać kolejne funkcje programu, które mają zostać wykorzystane ponownie w innych rysunkach w postaci makra.
3. Wpisać w linii poleceń ZatrzymajMakro (ActionStop), aby zakończyć rejestrowanie makra.
4. Podać nazwę utworzonego makra poleceń.

W celu uruchomienia istniejącego makra poleceń należy:

• Wpisać w linii poleceń nazwę makra, które ma zostać odtworzone.

  Zapisana sekwencja poleceń oraz funkcji programu zostaje wykonana.

  Podczas korzystania z funkcjonalności makr można korzystać z poleceń otwierających okna dialogowe, przy czym działania wykonywane wewnątrz tych okien nie zostaną zarejestrowane, oraz nie zostaną później odtworzone podczas wykonywania makra.

Uruchamianie komendy

Polecenie: ZapiszMakro (ActionRecord), ZatrzymajMakro (ActionStop)

Zarządzanie makrami poleceń

Program udostępnia narzędzia umożliwiające zarządzanie przygotowanymi wcześniej makrami poleceń. Dostępne funkcje obejmują odtwarzanie, kopiowanie, modyfikowanie nazw, oraz usuwanie istniejących makr.

W celu uruchomienia funkcji do zarządzania makrami poleceń należy:

1. Wpisać w linii poleceń -MenedzerMakr (-ActionManager)
2. Wpisać nazwę wybranego makra poleceń.

   Skorzystać z opcji ?, aby wyświetlić listę zarejestrowanych wcześniej makr poleceń.

3. Wybrać jedną z dostępnych opcji:
   • Kopiuj: Tworzy kopię wybranego makra poleceń z zastosowaniem innej nazwy.
   • Usuń: Usuwa wybrane makro poleceń.
   • Odtwarzaj: Uruchamia wybrane makro poleceń.
   • Zmień nazwę: Zapisuje wybrane makro poleceń pod nową nazwą.

  Makra poleceń można również uruchamiać przez wpisywanie ich nazw bezpośrednio w linii poleceń.

Uruchamianie komendy

Polecenie: -MenedzerMakr (-ActionManager)

Korzystanie z plików skryptu

Skrypty (nazywane również makrami) pozwalają na automatyczne wykonywanie, krok po kroku, określonych instrukcji lub funkcji programu, ograniczając tym samym konieczność ręcznego uruchamiania poszczególnych poleceń.

W niniejszej sekcji pomocy zostały omówione następujące zagadnienia:

• Tworzenie oraz uruchamianie plików skryptu
• Wstrzymywanie wykonywania skryptu
• Wznawianie wykonywania skryptu
• Powtarzalne wykonywanie skryptu
• Ukrywanie okna historii poleceń

Tworzenie oraz uruchamianie plików skryptu

Polecenie ZaladujSkrypt (LoadScript) służy do ładowania oraz uruchamiania plików skryptu, zawierających określoną sekwencję poleceń programu.

Tworzenie plików skryptu

Pliki skryptu można przygotowywać za pomocą dowolnego edytora tekstu, lub programu do obróbki tekstów, pozwalającego na zapisywanie danych w postaci formatu tekstowego ASCII (bez żadnych opcji formatowania).

W celu przygotowania plik skryptu należy:

1. Wprowadzić w pliku tekstowym w postaci listy, polecenia oraz instrukcje programu, wraz z odpowiednimi wartościami wejściowymi. Kolejność umieszczenia poleceń na liście decyduje o sekwencji wykonywania.
2. Wykonywanie poleceń odbywa się wiersz po wierszu, albo instrukcja po instrukcji, jeśli kolejne polecenia w jednym wierszu zostały oddzielone od siebie spacjami. Znak końca linii, albo spacji, traktowany jest jako potwierdzenie poprzedzającego go wpisu.
2. Zapisać przygotowany skrypt w postaci niesformatowanego tekstu, w formacie pliku *.scr.

Przykładowe wyrażenie

Poniższe wiersze definiują skrypt rysujący okrąg o środku w punkcie (5,5), oraz promieniu równym 10 jednostek rysunkowych:

Okrag (lub Circle)
5,5
10

Skrypt o takim samym działaniu można zapisać w poniższy sposób (należy zwrócić uwagę na spacje):

Okrag (lub Circle) 5,5 10

Korzystanie z funkcjonalności schowka

Pliki skryptów można również tworzyć z wykorzystaniem polecenia Kopiuj (Copy) oraz KopiujHistorie (Copy History).

Okno historii poleceń zawiera listę funkcji programu oraz danych i parametrów, wprowadzanych w trakcie bieżącej sesji programu. Zapisana w ten sposób historia pozwala na ponowne wykorzystanie wykonywanych wcześniej poleceń, oraz rekonstrukcję użytych wcześniej procedur.

W celu przygotowania plik skryptu na bazie historii poleceń należy:

1. Wykonać w programie kolejne polecenia, w takiej sekwencji, w jakiej mają zostać zapamiętane w postaci skryptu.
2. Wpisać w linii poleceń KopiujHistorie (CopyHistory), aby otworzyć oddzielne okno historii poleceń.
3. Nacisnąć prawy klawisz myszy, a następnie wybrać z menu kontekstowego opcję Kopiuj historię.
4. Uruchomić edytor tekstu.
5. Wkleić skopiowaną historię poleceń do dokumentu edytora tekstu.
6. Zapisać przygotowany skrypt w postaci pliku *.scr.

Uruchamianie pliku skryptu

W celu uruchomienia przygotowanego pliku skryptu należy:

1. Korzystając z menu, wybrać Narzędzia > Uruchom skrypt, albo wpisać ZaladujSkrypt (LoadScript)
2. Wybrać plik skryptu, a następnie nacisnąć przycisk Otwórz.

Uruchamianie komendy

Polecenie: ZaladujSkrypt (LoadScript)

Menu: Narzędzia > Uruchom skrypt

Wstrzymywanie wykonywania skryptu

Polecenie SkryptPauza (PauseScript) zastosowane w pliku skryptu umożliwia wstrzymanie na określony czas wykonywania kolejnych funkcji skryptu.

W celu chwilowego wstrzymania wykonywania skryptu należy:

1. Wpisać w linii poleceń SkryptPauza (PauseScript)
2. Określić długość przerwy (w milisekundach) przed uruchomieniem kolejnego polecenia. Należy wpisać wartość całkowitą z zakresu od 0 do 32767. Wprowadzenie wartości 1000 wstrzymuje wykonywanie skryptu na jedną sekundę.

Uruchamianie komendy

Polecenie: SkryptPauza (PauseScript)

Wznawianie wykonywania skryptu

Polecenie WznowSkrypt (ResumeScript) służy do wznawiania wykonywania przerwanego skryptu.

Wykonywanie skryptu może być przerwane za pomocą klawisza Esc, albo klawisza Backspace. Wstrzymanie wykonywania skryptu może być również spowodowane błędami zawartymi w pliku skryptu.

Funkcja jest szczególnie przydatna podczas tworzenia oraz testowania plików skryptu.

W celu wznowienia wykonywania przerwanego skryptu należy:

• Wpisać w linii poleceń WznowSkrypt (ResumeScript)

Uruchamianie komendy

Polecenie: WznowSkrypt (ResumeScript)

Powtarzalne wykonywanie skryptu

Polecenie Skrypt_N (ScriptN) umożliwia włączenie powtarzalnego trybu wykonywania pliku skryptu. Uruchomione w ten sposób skrypty wykonywane są w sposób ciągły, aż do przerwania za pomocą klawisza Esc, albo klawisza Backspace.

Funkcja jest szczególnie przydatna podczas przygotowywania prezentacji pokazywanych w trakcie wystaw oraz w salach wystawowych.

W celu uruchomienia skryptu w trybie powtarzalnym należy:

• Wprowadzić polecenie Skrypt_N (ScriptN) do pliku skryptu jako ostatnie wykonywane polecenie.

Uruchamianie komendy

Polecenie: Skrypt (ScriptN)

Ukrywanie okna historii poleceń

Polecenie UkryjHistoriePolecen (HideCommandHistory) służy do ukrywania okna historii poleceń.

W celu ukrycia okna historii poleceń należy:

Wykonać jedną z poniższych czynności:

• Wpisać w linii poleceń UkryjHistoriePolecen (HideCommandHistory)
• Nacisnąć klawisz F2.
• Nacisnąć klawisz F2.
• Nacisnąć kombinację klawiszy Fn + F2.

Uruchamianie komendy

Polecenie: UkryjHistoriePolecen (HideCommandHistory)

Tworzenie własnych stylów linii

Funkcjonalność programu bazująca na korzystaniu z różnorodnych stylów linii, jak również tworzeniu nowych stylów linii przez użytkownika, umożliwia dopasowanie warstwy informacyjnej rysunku do standardów oraz wymogów branżowych. Polecenie StylLinii (LineStyle) służy do ładowania oraz zarządzania stylami linii używanymi podczas projektowania. Nadawanie elementom rysunku wybranych stylów linii może odbywać się w sposób pośredni przez przypisanie określonych stylów linii do warstw, na których zostają umieszczone obiekty, albo bezpośrednio przez zmianę właściwości zaznaczonego elementu lub ustawienie aktualnego stylu linii stosowanego podczas rysowania nowych obiektów. Zastosowanie konkretnego stylu linii jest możliwe po wcześniejszym załadowaniu do rysunku odpowiedniego pliku zawierającego definicję tego stylu linii.

Lokalizacja plików stylów linii

Pliki definicji stylów linii posiadają postać plików tekstowych ASCII zapisywanych z rozszerzeniem *.lin.

W celu zmiany ścieżki wyszukiwania plików z definicjami stylów linii należy:

1. Korzystając z menu, wybrać Narzędzia > Opcje, albo wpisać Opcje (Options)
1. Korzystając z menu, wybrać Narzędzia > Opcje, albo wpisać Opcje (Options)
1. Wybrać Menu aplikacji > Opcje, albo wpisać Opcje (Options)
2. W oknie dialogowym Opcje, wybrać zakładkę Lokalizacja plików .
3. Rozwinąć sekcję Pliki pomocnicze rysunku > Plik stylu linii.
4. Zaznaczyć aktualnie ustawioną ścieżkę, oraz nacisnąć przycisk Przeglądaj, albo kliknąć dwukrotnie na aktualną ścieżkę.
5. W oknie dialogowym Przeglądaj w poszukiwaniu folderu, wyszukać katalog określający nową ścieżkę, nacisnąć przycisk 'Wybierz folder’, a następnie zatwierdzić wprowadzone zmiany przez wciśnięcie OK.

Składnia pliku stylów linii

Umieszczenie znaku średnika na początku wiersza znajdującego się w pliku stylów pozwala na wprowadzenie komentarza dotyczącego stylów zdefiniowanych w danym pliku.

Definicja każdego stylu linii składa się z dwóch poniższych wierszy:

• Pierwszy wiersz pliku pełni rolę nagłówka zawierającego nazwę stylu linii poprzedzoną symbolem gwiazdki (*), oraz oddzieloną przecinkiem od symbolicznej reprezentacji danego stylu linii utworzoną z ciągu kresek i kropek, oraz przerw między nimi.
• Drugi wiersz pliku zawiera właściwą definicję stylu linii, określającą wygląd poszczególnych elementów geometrycznych tworzących linię.

Przykłady

• Nagłówek: *Nazwa stylu linii [, Opis stylu linii]
• Wiersz definiujący linię: Długość segmentu liniowego 1, Długość segmentu liniowego 2, …, Długość segmentu liniowego n

Poniższy przykład pokazuje definicję stylu linii typu kreska-kropka:

*KreskaKropka, _ . _ . _ . _ . _ . _ . _ . _ . _ . _ . _ .
A, 0.5, -0.25, 0, -0.25

Wiersz nagłówka rozpoczyna się od gwiazdki, po której następuje nazwa stylu linii (KreskaKropka). W dalszej kolejności, po przecinku, pojawia się symboliczne oznaczenie danego stylu linii (_ . _ ._.).

Drugi wiersz zawiera sekwencję definiującą właściwe elementy geometryczne tworzące styl linii.

Poszczególne elementy umieszczane w definicji linii, odpowiadające kolejnym kreskom, kropkom oraz odstępom, należy oddzielać od siebie przecinkami:

• Kreska: Wprowadzenie wartości dodatniej w definicji stylu linii, na przykład 0.5, powoduje utworzenie w rysowanej linii kreski o podanym wymiarze (’pióro opuszczone’).
• Kropka: Wprowadzenie wartości zerowej w definicji stylu linii powoduje utworzenie kropki.
• Odstęp: Wprowadzenie wartości ujemnej w definicji stylu linii, na przykład -0.25, powoduje utworzenie w rysowanej linii przerwy o podanym wymiarze (’pióro uniesione’).

Wszystkie określane w ten sposób wielkości odzwierciedlają długości poszczególnych fragmentów linii wyrażone w jednostkach rysunku, przy założeniu, że współczynnik skali kontrolowany za pomocą polecenia SkalaLinii (LineScale) został ustawiony na 1.00.

Złożone style linii

Złożony styl linii pozwala na definiowanie linii specjalnego przeznaczenia, posiadających symbole tekstowe lub graficzne rozmieszczone w odpowiedni sposób wzdłuż całej długości rysowanej linii. Symbole specjalne stosowane w liniach tego typu mogą mieć postać znaczników tekstowych lub odpowiednio zdefiniowanych kształtów, umieszczanych pomiędzy kreskami i kropkami definiującymi standardowe fragmenty stylu linii. Zazwyczaj znajdują zastosowanie przy oznaczaniu konturów, obwiedni i granic obszarów, a także linii oznaczających sieci wodne, kanalizacyjne, telekomunikacyjne, energetyczne gazowe, itp.

Wszystkie elementy tekstowe oraz kształty osadzane w definicjach linii złożonych zostają zawsze wyświetlone w całości, bez żadnych przycięć lub modyfikacji.

Składnia

Składnia wykorzystywana do definiowania złożonych stylów linii jest podobna do stosowanej przy prostych stylach linii.

Składnia elementów opisowych stosowanych dla tekstów oraz kształtów umieszczanych w opisach stylów linii posiada formę listy poszczególnych elementów oddzielonych od siebie przecinkami:

Definicje kształtu

[Nazwa_kształtu, NazwaPliku_SHX]

– lub –

[Nazwa_kształtu, NazwaPliku_SHX, Przekształcenie]

Argument Nazwa_kształtu określa nazwę dla rysowanego kształtu. Wprowadzenie tego argumentu jest wymagane do uzyskania poprawnej składni. Każdy plik kształtu musi posiadać określoną nazwę kształtu.

Argument NazwaPliku_SHX określa nazwę skompilowanego pliku definicji kształtu (.shx). Wprowadzenie tego argumentu jest wymagane do uzyskania poprawnej składni. W przypadku braku określenia ścieżki do pliku o podanej nazwie (co jest zalecane), zostaje zastosowana ścieżka domyślnej biblioteki.

Definicje tekstu

[„Wyrażenie”, Nazwa_StyluTekstu]

– lub –

[„Wyrażenie”, Nazwa_StyluTekstu, Przekształcenie]

Argument Wyrażenie definiuje tekst wykorzystywany w złożonym stylu linii. W tworzonym wyrażeniu nie można stosować bezpośrednio symboli oznaczających pojedynczy lub podwójny cudzysłów (‘ oraz „). W przypadku konieczności zastosowania tych symboli, należy wprowadzić kod sterujący %% z odpowiednią wartością kodu ASCII przypisaną do wstawianego znaku.

Argument Nazwa_StyluTekstu określa nazwę opracowywanego stylu tekstu.

Definiowanie przekształceń

Argument określający Przekształcenie jest elementem opcjonalnym i może składać się z szeregu poniższych wyrażeń poprzedzonych przecinkiem:

R=wartość	Obrót względny
A=wartość	Obrót bezwzględny
S=wartość	Skaluj
X=wartość	Odsunięcie w kierunku X
Y=wartość	Odsunięcie w kierunku Y

W powyższej składni podany argument wartość oznacza liczbę dziesiętną z określonym znakiem (na przykład: 1, -0.25, 0.3).

Argumenty określające obrót podawane są w stopniach, a pozostałe argumenty w skalowalnych jednostkach rysunkowych odnoszących się do stylów linii.

W przypadku korzystania z liter oznaczających przekształcenia, po wprowadzeniu wybranej litery należy wpisać znak równości oraz odpowiednią wartość.

Dostosowanie wzorów kreskowania

Elementy wchodzące w skład kreskowania stosowanego w programie powstają na bazie powtarzającego się zestawu linii tworzących odpowiedni wzór kreskowania. Linie wchodzące w skład każdego wzoru można obracać pod dowolnym kątem, rozpoczynać i kończyć w określonych punktach, oraz układać w różnych odległościach względem siebie. Poza korzystania z samych wydłużonych kresek, przy definiowaniu wzoru można również zastosować sekwencje składające się z kropek, albo z kresek i kropek.

Przygotowane w ten sposób wzory kreskowania można wczytywać do programu za pomocą polecenia Kreskowanie (Hatch), a następnie wybierać z rozwijalnej listy w oknie dialogowym Kreskowanie/Wypełnienie. Wczytanie nowego pliku z definicją kreskowania powoduje, że ustawiony wzór pozostaje domyślną konfiguracją do chwili wybrania innego wzoru.

Pliki konfiguracyjne z wzorami kreskowania

Przygotowane wcześniej wzory kreskowania zastają zapisane w plikach typu .pat (od angielskiego 'pattern’).

W celu utworzenia pliku z wzorem kreskowania, należy skorzystać z edytora tekstu pozwalającego na zapisanie pliku z rozszerzeniem .pat.

W celu zmiany ścieżki wyszukiwania plików z wzorami kreskowania należy:

1. Korzystając z menu, wybrać Narzędzia > Opcje, albo wpisać Opcje (Options)
1. Korzystając z menu, wybrać Narzędzia > Opcje, albo wpisać Opcje (Options)
1. Wybrać Menu aplikacji > Opcje, albo wpisać Opcje (Options)
2. W oknie dialogowym Opcje, wybrać zakładkę Lokalizacja plików .
3. Rozwinąć sekcję System > Ścieżka poszukiwania plików pomocniczych.

Składnia pliku definiującego wzór kreskowania

Na początku definicji wzoru znajduje się nagłówek, za którym następuje właściwa definicja wzoru kreskowania. Symbol gwiazdki (*) oznacza początek nazwy wzoru kreskowania, po której po przecinku można wprowadzić opis tworzonego wzoru. Następny wiersz pliku zawiera początek właściwej definicji tworzonego wzoru kreskowania. Każdy następny wiersz tego pliku zostaje oddzielony od poprzedniego za pomocą przecinka, oraz zawiera następujące elementy:

• Kąt nachylenia linii
• Współrzędne X oraz Y punktu początkowego linii
• Wielkość odsunięcia w kierunku X oraz Y
• Długość segmentu liniowego

Określenie długości segmentów liniowych jest konieczne zarówno w przypadku konfigurowania wzorów liniowych jak i kropkowanych. Nie jest to natomiast wymagane przy stosowaniu linii ciągłych.

Komentarze umieszczone w nagłówku umożliwiają wprowadzenie dodatkowych informacji ułatwiających identyfikację wzoru, jak również mogą być stosowane w celach dokumentacyjnych. Wiersze tego typu rozpoczynają się od znaku średnika.

Nagłówek:	*Nazwa wzoru kreskowania [,Opis wzoru]
1-szy wiersz wzoru:	Kąt nachylenia, punkt początkowy (X), punkt początkowy (Y), odstęp (X), odstęp (Y) [DłSeg1, DłSeg2,…, DłSegn]
2-gi wiersz wzoru:	Tak samo jak w przypadku pierwszego wiersza
n-ty wiersz wzoru:	Tak samo jak w przypadku pierwszego wiersza

[DłSeg1, DłSeg2,…, DłSegn] = Długość segmentu liniowego 1, Długość segmentu liniowego 2, …, Długość segmentu liniowego n

Nazwa wzoru kreskowania nie może być dłuższa niż 15 znaków. Opis wzoru nie może przekraczać 80 znaków.

Każdy wiersz tworzonego pliku kreskowania może zawierać maksymalnie sześć definicji określających długość segmentów liniowych.

Przykład

Przykład 1 Kreskowanie poziome

Poniższy przykład pokazuje definicję wzoru kreskowania o nazwie LINIAPOZ, utworzonego na bazie linii rysowanych pod kątem 0°. Początek wzoru został umieszczony w punkcie 0,0 a wielkość odstępu w kierunku Y została określona na 1 jednostkę rysunkową.

*LINIAPOZ, Linia pozioma
0, 0,0 , 0, 1.0

Przykład 2 Kreskowanie typu kreska-kropka

Poniższy przykład pokazuje definicję wzoru kreskowania utworzonego z kresek i kropek, rysowanych wzdłuż kierunków nachylonych pod kątem 45°. Początek wzoru został umieszczony w punkcie 0,0 a wielkość odstępu została określona na 1 jednostkę rysunkową. Długość każdej kreski wynosi 0.5 jednostki rysunku. Wszystkie sąsiadujące ze sobą kropki i kreski zostały oddzielone przerwą o wartości 0.25 jednostki rysunku.

*KRESKAKROPKA, Linia kreska-kropka pod kątem 45 stopni
45, 0,0 , 0,1,0.5,-0.25,0,-0.25

Przykład 3 Kreskowanie typu parkiet

Poniższy przykład pokazuje definicję kreskowanie w postaci parkietu złożonego z wielu linii kreskowania. Każdy wzór elementarny składa się z 4 klepek o szerokości 0,25 jednostki rysunku każda.

Przedstawiona definicja wzoru pozwala na utworzenie pięciu linii pod kątem 0° oraz pięciu kolejnych linii pod kątem 90°. Punkty początkowe wzoru zostały odsunięte o 0,25 jednostki rysunku pod kątem 90° w kierunku X, oraz o 0,25 jednostki rysunku pod kątem 0° w kierunku Y.

* PARKIET, wzór parkietu 1 x 1
0, 0,0.00 ,1,1, 1.0,-1.0
0, 0,0.25 ,1,1, 1.0,-1.0
0, 0,0.50 ,1,1, 1.0,-1.0
0, 0,0.75 ,1,1, 1.0,-1.0
0, 0,1.00, 1.1. 1.0,-1.0
90, 0.00,0 ,1,1, -1.0,1.0
90, 0.25,0 ,1,1, -1.0,1.0
90, 0.50,0 ,1,1, -1.0,1.0
90, 0.75,0 ,1,1, -1.0,1.0
90, 1.00,0 ,1,1, -1.0,1.0